هر روز را چهارشنبه سوری کنیم

واقعا نمی فهمم مگر چیزی ما از مصری ها و تونسی ها و دیگران کمک داریم که با این همه تلاش بازم نتوانستیم این رژیم ما فوق دیکتاتوری را ساقط کنیم. نمی دانم چرا در مصر و تونس که دیکتاتور هایش نصف دیکتاتور اندازه خامنه ای نیست سرنگون شد یکی در عرض 18 روز و دیگری 28 روز. ولی ما در ایران از همان خرداد تا 6 دی که تظاهر ات عاشورای پارسال بود 189 روز تلاش کردیم بیرون آمدیم و خیلی بیشتر از همه این کشور ها کشته هم دادیم. ولی هنوز این جرثومه ها سر کارند. چرا؟ یکی از خودش بپرسد چرا؟ مگر ما نمی خواهیم اینها بیافتند؟ مگر اکثریت مردم ایران نمی خواهند سر بتن این حکومت مذهبی 432 سال جنایت و غارت نباشد؟ پس چرا نیافتاده  است؟! 

علت اش بسیار روشن است. دوستان خیلی خوب من اگر مصری ها هم در کشور اشان آویزان میر حسین خودشان که اخوان مسلمین باشد می شدند هیچموقع مبارک از قدرت ساقط نمی شد. این عین واقعیت است. اخوان مسلمین در انتخابات مجلس دو دوره قبل شرکت کرده بود و بسیار خواهان رفرم های از نوعی که همین الان میر حسین و کروبی برای جمهوری اسلامی می خواهند برای رژیم مبارک هم می خواشتند. و چه درست جوانان این را خوب تشخیص دادند که نباید از این ها کوچکترین پیروی کرد. جوانان روی پای خود ایستادند و زنگی بهتر را خودشان با دست های خود رقم زدند. مدام آویزان یکی از مهره های حکومت هم نشدند. خوب معلومه شما اینکار را میکنید از قبل به پیشواز شکست می روید. آقای میر حسین و کروبی بقولی در حصر هستند . هر شاموتی بازی را خامنه ای با دستگیری اینها در می آورد که نکند اینها از روی اجبار و جو حرفی بزنند که مردم از آن بهانه درست کنند و بریزند بیرون. در حصر نمودن ا ینهااز یک جهت بهانه به آنها می دهد که خفه شوند و حرفی بیمورد نزنند که کار دست خود و نظام اشان بدهند و از طرفی یک قیافه قهرمان از آنها می سازند که اینها هم در حصر و بازداشت بودند که حرفی برای گفتن در پیشگاه اپوزیسیون واقعی داشته باشند. اینها همه کلک های رژیم برای عقب و جلو کردن و زمانی بیشتر بقا یافتن است. اینها بازی اشان را میکنند و از خودشان هیچ هزینه ای نمی گیرند. ولی مردم اند که مدام هزینه می دهند مدام اعدام و زندانی و در فقر وفلاکت دست و پا می زنند. من واقعا نمی دانم چرا سرنوشت خودمان را باید بدهیم دست اینها که کی و کجا بیاییم بیرون. چرا خودمان حرکت های به حق با خواسته های خودمان را مستقلانه از آنها سازمان نمی دهیم. چرا باید اینها ما را ببرند تا دم لانه زنبور و کلی هزینه بدهیم. اگر شما دارید می جنگید دشمنان دوست نمایتان را در اتاق فرماندهی جنگ اتان راه نمی دهید. اینها از قبل پیش خود برنامه دارند و که چطور مردم را خسته و به خانه بفرستند و در فرصت مناسب دوباره بساط حکومت اشان را از یک ساقط شدن رهایی بیدهند. 

نیرو های رژیم را باید خسته کنیم. اینها را باید بدو بدو به در خانه هایمان بیاوریم و بعد بفرستم خانه. این کار را در چهارشنبه سوری ها در عمل دیدیم که چقدر کاری است. رژیم بعد از یک چهارشنبه سوری کلی خسته و در مانده می شود.عوض اش ما نزدیک خانه هایمان مدام در جنگ و گریز با آنها بودیم و سر موقع رفتیم خانه هایمان خستگی هم در کردیم. این باید در همه محلات مناطق مسکونی و هر روز صورت گیرد. چنین عملی کمترین هزینه ها را برای مردم ببار می آورد. این روش مردم را باهم بمرور زمان متحد تر می کند. تشکل های محلی و منطقه ای و غیره بوجود می آورد. یک نوع همبستگی عملی در دفاع از همدیگر بوجود می آورد. . بنابراین می شود گفت هر روز را چهارشنبه سوری کنیم تا سقوط جمهوری اسلامی. اگر مصری ها در میدان التحریر جمع شدند ما در کل جامعه جمع می شویم و آنهارا مداوما ادامه می دهیم تا رژیم ساقط شود. این محله ما مسلما در مرور زمان به هم مستصل می شوند. این تجمع ها اتوماتیک دهن به دهن می گردد و امر رسانه گروهی و اطلاع رسانی برای مردم فراهم می کند. هرهفته یا برای مناسبت ها آمدن بیرون یعنی آنها سر فرصت مردم را قلع و قمع کنند. یا با چنان آمادگی به خیابان ها بیایند که کسی جرات نکند بیرون بیاید. باید این دور تسلسل را از دست رژیم بگیریم و جنبش را تحت کنترل یک رهبری که اینها را بخواهد بسپاریم. رهبری که قاطی با حکومت نیست که سر بزنگاه یک مرتبه مثل پارسال عاشورا سر مردم را زیر آب کند وآنرا محکوم کند. به آنهمه دفاع از خود گفتند ساختار شکن.اینها ساختار حکومت ضد بشری را هدف دارند و ما ازساختار یک جامعه انسانی حرف می زنیم. دقیقا از دو موضوع مختلف است . اگر ما اینها را مخلوط کنیم قربانی های بسیاری را خواهیم دید. باید این عمل یک جا خاتمه یاید . باید تظاهرات ادامه دار با پشتوانی قوی داشته باشیم و این بدون تظاهرات در محلات و هر روزه امکان ندارد!.