تظاهرات برای آزادی کارگران زندانی در مقابل سفارت رژیم اسلامی در اسلو جمعه ۱۷ سپتامبر ساعت ۲ بعد از ظهر

منصور اسانلو، ابراهیم مددی، رضا شهابی و بهنام ابراهیم زاده همچنان در سیاه چالهای جمهوری اسلامی دربندند.

در ادامه کمپین برای آزادی کارگران زندانی، و به دنبال تماس‌های کمیته همبستگی‌ بین المللی کارگری حزب کمونیست کارگری ایران، اتحادیه کارگران ترانسپورت نروژ تظاهراتی را در اعتراض به جنایات جمهوری اسلامی و برای آزادی بی‌ قید و شرط کارگران زندانی برگزار می‌کند. کمیته نروژ حزب کمونیست کارگری از همه آزادیخواهان و مخالفان جمهوری جنایت اسلامی می‌خواهد که در این تظاهرات فعالانه شرکت کرده و خواهان آزادی همه کارگران دربند و همه زندانیان سیاسی شوند.

. ما از همه آزادیخواهان میخواهیم که با شرکت فعال خود بر خواست قطع روابط سیاسی و دیپلماتیک با رژیم اسلامی و بستن سفارت رژیم در نروژ تأکید کنند و خواستار سرنگونی حکومت اعدام و سنگسار و شلاق و شکنجه شوند.

زمان: جمعه ۱۷ سپتامبر ساعت ۲ بعد از ظهر

مکان: اسلو، مقابل سفارت جمهوری اسلامی

تشکیلات خارج کشور حزب کمونیست کارگری ایران- کمیته نروژ

Saber Rahimi

rahimi37@yahoo.comآدرس ایمیل جهت جلوگیری از رباتهای هرزنامه محافظت شده اند، جهت مشاهده آنها شما نیاز به فعال ساختن جاوا اسکریپت دارید

Tlf. 0047-98 69 40 01

***

متن فراخوان اتحادیه کارگران ترانسپورت نروژ، اتحادیه کارگران خدمات نروژ، اتحادیه معلمان نروژ، اتحادیه کارکنان مدارس نروژ

آزادی برای اسانلو

آزادی برای جنبش کارگری ایران

تظاهرات در محل سفارت ایران در اسلو جمعه ۱۷ سپتامبر ساعت ۲ بعد از ظهر

منصور اسانلو رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد تهران در تابستان ۲۰۰۷ به وسیله پلیس مخفی‌ در یک خیابان تهران ربوده ‌شد و بعدا به ۵ سال زندان محکوم گردید. جرم اسانلو فعالیت به عنوان رئیس یک تشکل کارگری بود. اسانلو همچنان در زندان است.

۹ ژوئن امسال فرزاد کمانگر، معلّم و فعال اتحادیه‌ای بعد از یک دادگاه ۵ دقیقه‌ای به اعدام محکوم و حکم صادره اجرا شد. قبل از اعدام کمانگر بارها شکنجه شد.

تعداد زیادی از فعالین برای ایجاد تشکلهای مستقل کارگری و صنفی از جمله کارگران فلز، معلمان، کارگران حمل و نقل و مواد غذائی به زندان محکوم شده اند .

حق ایجاد تشکلهای کارگری و صنفی و همچنین حق دخالت و تصمیم‌گیری تشکلهای کارگری و صنفی در تعیین دستمزد و حقوق کارگران و همچنین حق اعتصاب و مبارزه در بسیاری ازکنوانسیون‌های سازمان جهانی‌ کار به رسمیت شناخته شده و تأکید شده است.

ایران عضو سازمان جهانی‌ کار است ولی‌ وظایف خود را زیر پا گذاشته و به کنوانسیون‌های این سازمان عمل نمیکند.

خواست‌های ما از این قرار است:

- آزادی فوری همه فعالین کارگری و اتحادیه‌ای از جمله منصور اسانلو.

-آزادی بی‌ قید و شرط ایجاد تشکلهای کارگری و صنفی مستقل از دولت و بازگشت به کار همه فعالین کارگری که به جرم فعالیت در دفاع از حقوق کارگران از کار اخراج شده اند.

-حکومت ایران باید به کنوانسیون‌های سازمان جهانی‌ کار عمل کند.

- حق مذاکره و تصمیم‌گیری در مورد حقوق کارگران برای تشکلهای کارگری و بخصوص برای چهار تشکل کارگری موجود برسمیت شناخته شود.

اتحادیه کارگران ترانسپورت نروژ

اتحادیه کارگران خدمات نروژ

اتحادیه معلمان نروژ

اتحادیه کارکنان مدارس نروژ

ترجمه از صابر رحيمى.